Historyczny zapis o Rybniku tylko u nas! Prezentujemy średniowieczny dokument

Wiemy, jak wygląda pierwszy dokument, w którym wymieniono Rybnik! Jak brzmi treść zapisu sprzed 800 lat??? Sami zobaczcie!

Mamy nie tylko tekst oryginalny, ale też jego tłumaczenie, które zamieszczamy poniżej.

W imię przenajświętszej i niepodzielnej Trójcy Świętej. My Wawrzyn z Boskiego miłosierdzia biskup wrocławski oznajmujemy obecnym jak i przyszłym pokoleniom, że za wspólną zgodą kapituły wrocławskiej na cześć Boską i dla utrzymania zakonnic w kościele św. Zbawiciela w Ribnichu, na prośbę szanownego księcia i katolickiego pana, świetnego księcia opolskiego Kazimierza, kościołowi św. Zbawiciela w Ribnich dajemy i darujemy dziesięciny z następujących wsi w kasztelanji cieszyńskiej: Golesowo, Vizla, Yscrichno, Zamaischi, Negewuzi, Suenchizi, Suburbium, Zasere, Clechemuje, Radoviza, Punzo, Belevicsco, Ogrozona, Nowoza, które mają posiadać na zawsze. Także z dziesięcin, które się będzie uiszczało z nowych pól miejsc pustych dajemy i darujemy za zgodą wspomnianej kapituły powyżej mianowanemu kościołowi św. Zbawiciela w Ribnichu połowę. W okręgu Crawar zaś z dwiema przyległymi wsiami Rachow i Lichan dajemy i darujemy za zgodą powyżej mianowanej kapituły temu samemu kościołowi św. Zbawiciela w Ribnichu dwie części dziesięcin. Dziesięciny zaś, które zatwierdził nasz poprzednik świętej pamięci pan Sierosław, dawniej biskup wrocławski, kościołowi Najśw. Panny Maryi w Ribnichu, z okazji jego poświęcenia zatwierdzamy za zgodą czterokrotnie wspomnianej kapituły wrocławskiej. Mianowicie dziesięciny samej wsi Ribnich, ze Smolny, Zalase i Knegnizi, którą to ostatnią wieś otrzymał kościół rybnicki od kościoła w Sale w zamian za wieś Golco. Ażeby zaś w sprawie wolnych dziesięcin, jakie pewni rycerze kościołowi św. Zbawiciela w Ribnichu z własnej woli byli darowali, kościół w jakikolwiek sposób nie mógł być ukrzywdzony, uważamy za dobre, zatwierdzić takowe temu samemu kościołowi za zgodą powyższą. Mianowicie dziesięciny rycerzy: Vincentius i Pribizlaus, Crisanus i Johannes. Gasso i Albertus, Aleksander i Ztrezo, Vincentius i jego bracia, Suentossius i Michael, Eustachius i Wisimir, Wrtizlaus i Grimizlaus. Darowizny samego księcia, których tenże udzielił kościołowi św. Zbawiciela w Ribnichu jak najhojniej, uznaliśmy godne, żeby do tej naszej darowizny na wieczną pamiątkę były dołączone. Są to: okolica Ribnicha samego, z kaplicą i wszelkim prawem i jurysdykcją, i wolnością, i użytkami tak z dóbr, jak i wszelkich innych dochodów, które w czasie obecnym, jak i późniejszym na tym terenie mogą do tego przyjść. Dalej wieś Breze, Smolna, Knegnizi, Wroblino, Susela z jej dystryktem, Bresini, Scacovizi, Crawar z jej dystryktem, Rachowo i Lichan, z zupełną wolnością. Grudina i cło z Sewor. Ażeby zaś w przyszłości darowizny te przez naszych następców były szanowane, zatwierdziliśmy to naszym podpisem jako też dołączeniem pieczątki naszej, jak i poprzednio wzmiankowanej kapituły.

Uchwalono we Wrocławiu w chórze św. Jan w 1223 r.
po narodzeniu Pana Jezusa Chrystusa dnia 25 maja
w obecności dziekana Victor, archidiakona Janus,
scholastyka Egidus, kantora Rudulf, kustosa Laurentius,
Archidiakona Radozlaus z Ołomuńca, Zdizlaus archidiakona
z Zawichostu, Franco, Lambinus, Simon, Johannes, Boguslaus
i innych kanoników wrocławskich;
hr. Radozlaus, Richter z Opola, który był posłem księcia
Kazimierza i w obecności wielu innych

Jak to się stało, że dokument dotrwał do naszych czasów? O tym już wkrótce na naszym portalu. Pamiętajcie, żeby nas obserwować!