Rybnik w PRL. 35 lat temu skończyła się Polska Ludowa

Pamiętne wybory z czerwca 1989 roku zakończyły trwający niecałe 45 lat okres realnego socjalizmu. Chcemy pzypomnieć Wam, jak wówczas wyglądała stolica ROW

Rybnicki Okręg Węglowy to nazwa wywodząca się z czasów PRL właśnie, choć przetrwała do dziś jako określenie Ziemi Rybnickiej i Wodzisławskiej. I właśnie od węglowej tematyki rozpoczniemy naszą wędrówkę.

Powstałe w roku 1952 Technikum Górnicze miało kształcić kadry dla żywiołowo rozwijającej się tej gałęzi przemysłu. I tak też się stało. Istniejąca do dziś szkoła jest jedną z najlepiej rozpoznawalnych placówek edukacyjnych w naszej części województwa. Na fotografii z lat 60. widać ją razem niewyasfaltowaną jeszcze ul. Tadeusza Kościuszki.

Pozostajemy w górniczych klimatach, ale przeskakujemy do Chwałowic, gdzie naprzeciw kopalni znajdowała się słynna restauracja Polonia…

…a jeśli Chwałowice i kopalnia, to nie można zapomnieć o Teatrze Ziemi Rybnickiej, który jako dom kultury w całości wybudowała właśnie KWK Chwałowice. Obiekt początkowo zaprojektowany na ponad 700 miejsc (obecnie ma ich o około 100 mniej) powstał w roku 1964. Na zdjęciu poniżej widok z początku lat 70.

Spod Teatru schodzimy na Plac Wolności (jeździliście Ogórkami??? xD )…

…i udajemy się na Rynek. Młodszych P.T. Czytelników informujemy, że zdjęcie pochodzi z czasów, gdy nie istniała jeszcze ul. Kotucza i cały (niewielki) ruch drogowy kierunku Żory/Mikołów – Wodzisław/Racibórz przejeżdżał przez Rynek. Trasa do Żor wiodła w górę ulicą Powstańców Śląskich – obok Bazyliki – i dalej ul. Żorską.

Zmiana miejsca, ale klimat ten sam. Powyżej czyn społeczny na skrzyżowaniu nowobudowanej obwodnicy (ul. Kotucza) z ulicą Zebrzydowicką obok tzw. blaszoka, czyli na Piowniku. Z kolei poniżej D.H. Hermes od zewnątrz…

…i w środku. Można powiedzieć, że budowa tego obiektu była ostatnią wielką inwestycją PRL w naszym mieście – oczywiście jeśli nie liczyć budowy orzepowickiego szpitala i przebudowy rynku, które zakończyły się już za czasów III RP. Ale to temat na zupełnie inną opowieść…